Ота-онага оқ бўлиш

Оқ бўлиш – яхшилик қилишнинг зиддидир. Ибн Манзур раҳимаҳуллоҳ айтди: «وَعَقَّ والدَه يعقُّهُ عَقًّا وعُقُوقاً ومَعَقَّةً»"Ва Аққа волидаҳу яуққуҳу аққан ва уқуқан ва маъаққатан": итоатдан бош тортди; ота-онаси билан қариндошлик алоқаларини узди, улар билан борди-келди қилмади". (Лисонул-араб: 1/256).

"Ҳадис шарифда ҳам расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам оналарга оқ бўлишдан қайтардилар. Бу – яхшилик қилишнинг зиддидир. Оқ бўлиш сўзининг асли "аққ": "итоатсизлик" ва "алоқаларни узиш", демакдир". (Лисонул-араб: 1 / 257).

Ота-онага оқ бўлиш кўринишлари

Ота-онага оқ бўлишнинг хилма-хил кўринишлари бўлиб, уларниг баъзилари қуйидагилардир ^([1]):

1 – Ота-онани сўз ёки ҳаракат билан хафа қилиш ва йиғлатиш, ёхуд уларнинг хафа бўлиб, йиғлашларига сабаб бўлиш.

2 – Ота-онани овозни кўтариш ёки қўпол сўзларни айтиш билан жеркиш ёки уларга қаттиқ тегиш.